Μια μικρή ομάδα ανθρώπων πριν 10 – 15 χρόνια, άρχισαν να μετατρέπουν την προσωπική τους ευχαρίστηση, το περπάτημα στα ποτάμια, σε ομαδική προσπάθεια απόλαυσης των υδάτινων δρόμων της Μεσσηνίας.Έτσι, η Νέδα στην αρχή, η Καρυά στην συνέχεια, αλλά και τα γειτονικά ποτάμια της Βελίκας και του Τζάνε συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον δεκάδων επισκεπτών. Μαζί με άλλους φίλους από την Δροσιά της Μεσσηνίας, όπως τον Δικηγόρο Θ. Αθανασόπουλο, ο Γ. Κανελλόπουλος δημιούργησε τον σύλλογο φίλων του ποταμού Καρυάς, που στην ουσία είναι σύλλογος φίλων όλων των ποταμιών της Μεσσηνίας.
Η Νέδα αναδείχτηκε από τον Κ. Καράμπελα και ένθερμους φίλους από τα χωριά της Είρας.
Νέος σύλλογος φροντίζει για την ανάδειξη του Αρκαδικού ποταμού.
Παρατίθεται άρθρο του Γ. Κανελλοπούλου στο περιοδικό Flash της Μεσσηνίας για τις πεζοπορίες στη Καρυά, τη Βελίκα και το Τζάνε, καθώς και φωτογραφίες από διάφορες εξορμήσεις…
Είναι πολλοί όσοι θα θεωρούσαν το περπάτημα μέσα στο νερό κοπιαστικό και επικίνδυνο. Ακριβώς, όμως, το αντίθετο συμβαίνει. Κι αυτό γιατί η πορεία ακολουθεί τις δυνατότητες των ανθρώπων της ομάδας και όλα προσαρμόζονται (ταχύτητα, χρόνος κ,λπ.) ανάλογα με τη σύνθεση της, Κανείς δε βιάζεται. Κανείς δεν καταπονείται. Υπάρχουν, άλλωστε, αρκετοί οδηγοί για να συμπαραστέκονται σε όλους, αν και όταν παραστεί ανάγκη. Κάθε περίπατος αποτελεί μια νέα, πρωτόγνωρη εμπειρία, ακόμα και για εκείνους που έχουν ξανακάνει την ίδια ή ανάλογη διαδρομή. Είναι πρωτόγνωρη, γιατί το ποτάμι αλλάζει χρόνο με το χρόνο, εποχή με την εποχή. Κυρίως όμως, μεταβάλλεται η σύνθεση των ομάδων των περιπατητών, Ο ανθρώπινος παράγοντας είναι η σπουδαιότερη συνιστώσα. Καθένας αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση και εκεί, μέσα στο νερό, η άνεση και η ελευθερία της φύσης παρέχουν τη δυνατότητα αλλά και τις ευκαιρίες νια να εκφραστεί κάθε περιπατητής. Είναι μια φυγή προς την ελευθερία η άμεση επαφή με το νερό, τα λουλούδια, τα φυτά, τα πουλιά, τα ψάρια, τα βατράχια, τις νεροχελώνες. Η φύση καθηλώνει τον άνθρωπο, τον καθιστά υπεύθυνο, τον χαλαρώνει, τον ξεκουράζει, τον κάνει να τη σέβεται, να σέβεται τους συνοδοιπόρους, να δίνει, να ανακαλύπτει πτυχές του εαυτού του, πιθανόν άγνωστες και στον ίδιο μέχρι πρότινος. Βλέπει κανείς τον εσωτερικό του εαυτό όπως αντικρίζει την εικόνα του μέσα στο νερό, Ενδοσκόπηση αλλά και εξωτερίκευση μέσα στην ομάδα συνταιριάζονται αβίαστα.
ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ
Όσο για τα διάφορα περιστατικά στις περασμένες διαδρομές, πέρυσι και πρόπερσι, άπειρα. Περπάτησαν από παιδιά 8 με 10 ετών μέχρι 65 και 70 χρόνων.
Στην Κάρυα, πρόπερσι, μισή ώρα μετά το ξεκίνημα από το Ριζόμυλο, συναντήσαμε την πρώτη λίμνη. Το βάθος της μας βρήκε απροετοίμαστους, καθώς δε διαθέταμε τα κατάλληλα αδιάβροχα μέσα νια να περάσουμε χωρίς να βραχούν φωτογραφικές μηχανές, κινητά τηλέφωνα, τρόφιμα, Επιστρατεύθηκε, όμως, η φαντασία του καθενός και σε λίγο περάσαμε όλοι χωρίς προβλήματα. Τα παιδιά το χάρηκαν ιδιαίτερα. Κολύμπησαν, πλατσούρισαν, απέδειξαν ότι είναι πιο δυνατά και τολμηρά απ' ό,τι όλοι - αλλά και οι γονείς τους - νόμιζαν Πιο πάνω, όταν ένα από αυτά κρύωνε
πάρα πολύ, πρόθυμα, χωρίς να του το ζητήσει κανείς, ο Βασίλης, ένας από τους οδηγούς, άρπαξε το μικρό στην πλάτη του, τον έβγαλε από το ποτάμι και τον μετέφερε στην πλάτη του μέσα από τα χωράφια, κάτω από το ζεστό ήλιο, μέχρι που να ανακτήσει δυνάμεις. Ζεστάθηκε από το ζωοδότη ήλιο και συνέχισε με κέφι την πορεία.
Πέρυσι, στη Βελίκα, λίγο πριν το τέλος της διαδρομής, η ομάδα βρέθηκε εμπρός σε ένα γεράκι - νεοσσό με αδυναμία στο φτερούγισμα, Ο καθένας "κατέβαζε ιδέες" για να βοηθήσει και να του βρει τροφή, Φωτογραφηθήκαμε μαζί του και το αφήσαμε ελεύθερο, εκεί που το βρήκαμε, στη φύση, για να συνεχίσει μόνο του, όπως αυτό ξέρει, την πορεία προς τη ζωή,
Στο Τζάνε, λίγο πριν τους γνωστούς καταρράκτες της Χαραυγής, συναντήσαμε τη μεγάλη λίμνη, με μήκος γύρω στα 50 μέτρα, πλάτος 10 -15 μ, και βάθος από 2 έως 4 μ. Τα νερά μαύρα κι ο βυθός άφαντος. Απέναντι, ένας μικρός καταρράκτης μας περίμενε και μας προκαλούσε με την ομορφιά του, Το σκοινί ήταν η λύση. Όποιος δεν μπορούσε να κολυμπήσει ολόκληρη την απόσταση, πιανόταν από αυτό και συνοδεία ενός έμπειρου οδηγού περνούσε άνετα τη λίμνη, ξεπερνώντας τις αρχικές επιφυλάξεις.
Στην Κάρυα πάλι, στο τέλος της διαδρομής, περίμενε την ομάδα ο Θόδωρος με τα δώρα του. Κρασί, ντομάτες, ψωμί, τυρί, καρπούζια δροσισμέ-να στο ποτάμι, Μετά από 3 1/2 ώρες ποδαρόδρομο ήταν μια απόλαυση το φαγοπότι πριν μπούμε στα αυτοκίνητα για το γυρισμό.
Όσο για τα διάφορα περιστατικά στις περασμένες διαδρομές, πέρυσι και πρόπερσι, άπειρα. Περπάτησαν από παιδιά 8 με 10 ετών μέχρι 65 και 70 χρόνων.
Στην Κάρυα, πρόπερσι, μισή ώρα μετά το ξεκίνημα από το Ριζόμυλο, συναντήσαμε την πρώτη λίμνη. Το βάθος της μας βρήκε απροετοίμαστους, καθώς δε διαθέταμε τα κατάλληλα αδιάβροχα μέσα νια να περάσουμε χωρίς να βραχούν φωτογραφικές μηχανές, κινητά τηλέφωνα, τρόφιμα, Επιστρατεύθηκε, όμως, η φαντασία του καθενός και σε λίγο περάσαμε όλοι χωρίς προβλήματα. Τα παιδιά το χάρηκαν ιδιαίτερα. Κολύμπησαν, πλατσούρισαν, απέδειξαν ότι είναι πιο δυνατά και τολμηρά απ' ό,τι όλοι - αλλά και οι γονείς τους - νόμιζαν Πιο πάνω, όταν ένα από αυτά κρύωνε
πάρα πολύ, πρόθυμα, χωρίς να του το ζητήσει κανείς, ο Βασίλης, ένας από τους οδηγούς, άρπαξε το μικρό στην πλάτη του, τον έβγαλε από το ποτάμι και τον μετέφερε στην πλάτη του μέσα από τα χωράφια, κάτω από το ζεστό ήλιο, μέχρι που να ανακτήσει δυνάμεις. Ζεστάθηκε από το ζωοδότη ήλιο και συνέχισε με κέφι την πορεία.
Πέρυσι, στη Βελίκα, λίγο πριν το τέλος της διαδρομής, η ομάδα βρέθηκε εμπρός σε ένα γεράκι - νεοσσό με αδυναμία στο φτερούγισμα, Ο καθένας "κατέβαζε ιδέες" για να βοηθήσει και να του βρει τροφή, Φωτογραφηθήκαμε μαζί του και το αφήσαμε ελεύθερο, εκεί που το βρήκαμε, στη φύση, για να συνεχίσει μόνο του, όπως αυτό ξέρει, την πορεία προς τη ζωή,
Στο Τζάνε, λίγο πριν τους γνωστούς καταρράκτες της Χαραυγής, συναντήσαμε τη μεγάλη λίμνη, με μήκος γύρω στα 50 μέτρα, πλάτος 10 -15 μ, και βάθος από 2 έως 4 μ. Τα νερά μαύρα κι ο βυθός άφαντος. Απέναντι, ένας μικρός καταρράκτης μας περίμενε και μας προκαλούσε με την ομορφιά του, Το σκοινί ήταν η λύση. Όποιος δεν μπορούσε να κολυμπήσει ολόκληρη την απόσταση, πιανόταν από αυτό και συνοδεία ενός έμπειρου οδηγού περνούσε άνετα τη λίμνη, ξεπερνώντας τις αρχικές επιφυλάξεις.
Στην Κάρυα πάλι, στο τέλος της διαδρομής, περίμενε την ομάδα ο Θόδωρος με τα δώρα του. Κρασί, ντομάτες, ψωμί, τυρί, καρπούζια δροσισμέ-να στο ποτάμι, Μετά από 3 1/2 ώρες ποδαρόδρομο ήταν μια απόλαυση το φαγοπότι πριν μπούμε στα αυτοκίνητα για το γυρισμό.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΣ
Πολύτιμοι συμπαραστάτες σ' αυτές τις διαδρομές οι εθελοντές από τη Δροσιά, τη Δάφνη, το Νιοχώρι. Με τα αυτοκίνητα τους μας μετέφεραν από το τέρμα των διαδρομών στα ποτάμια στις κοντινές ταβέρνες, με τα πειράγματα και τα αστεία τους για τα ποταμίσια βίτσια μας στην υποδοχή αλλά και στο δρόμο της επιστροφής.
Πολύτιμοι συμπαραστάτες σ' αυτές τις διαδρομές οι εθελοντές από τη Δροσιά, τη Δάφνη, το Νιοχώρι. Με τα αυτοκίνητα τους μας μετέφεραν από το τέρμα των διαδρομών στα ποτάμια στις κοντινές ταβέρνες, με τα πειράγματα και τα αστεία τους για τα ποταμίσια βίτσια μας στην υποδοχή αλλά και στο δρόμο της επιστροφής.
ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ ΣΤΗ ΔΡΟΣΙΑ
Για τρίτη χρονιά φέτος διοργανώνονται πεζοπορίες στις κοίτες των ποταμιών της Μεσσηνίας και ιδιαίτερα στα τρία πιο νότια, την Κάρυα, τη Βελίκα και τον Τζάνε. Οι πεζοπορίες προσφέρουν μεγάλη ποικιλία: κολύμπι στις λίμνες, παιχνίδια με τους καταρράκτες, παρατήρηση της παρόχθιας πανίδας και χλωρίδας, γνωριμία με τα τοπικά φαγητά, κρασιά και εδέσματα. Οι διαδρομές διαρκούν από 2 έως 4 ώρες ανάλογα με την όρεξη της πεζοπορικής ομάδας, Φέτος, θα γίνουν τέσσερις οργανωμένες πεζοπορίες με ιδιαίτερη φροντίδα από το Σύλλογο των "Φίλων του Ποταμίου της Καρυάς" Στις 25 Ιουνίου, έχουμε την έναρξη από το ποτάμι της Βελίκας με διαδρομή 2 ωρών και κατάληξη στο Νιοχώρι, Εκεί κυριαρχεί το φαράγγι, ενώ θα γίνει διάβαση στη Ρίπη με τους ογκόλιθους, τους μικρούς βατούς καταρράκτες αλλά και του κόκορα την τρύπα, το μύθο της περιοχής. Στις 26 Ιουλίου το ενδιαφέρον προσελκύει το Στρεφέικο ποτάμι, σε μια διαδρομή 3 ωρών με πολλές εναλλαγές στο τοπίο. Η έναρξη θα γίνει από το Στρέφι (θέση Παναγίτσα) με κατεύθυνση τις πηγές, Ελπίζουμε οι αντοχές να μας φέρουν μέχρι την Πελεκανάδα ή και τον Αριστομένη ακόμα.
Στις 20 Αυγούστου θα περπατήσουμε το θαυμαστό κομμάτι της Καρυάς από τη Δάφνη μέχρι το Νερόμυλο, με τις 25 λίμνες και τους 32 καταρράκτες, όλα μέσα στις ανθρώπινες δυνατότητες των απλών πεζοπόρων. Στις 3 Σεπτέμβρη σειρά έχει ο Τζάνες, σε μια διαδρομή 4 ωρών, με κατάληξη στο Πολυλίμνιο. Η μεγάλη αποκάλυψη της διαδρομής είναι η ομορφιά της πριν κανείς φτάσει στο γνωστό, φωτογραφημένο και θαυμάσιο σημείο με τους ψηλούς καταρράκτες του Πολυλιμνίου. Μετά το τέλος της διαδρομής θα γίνει το αποχαιρετιστήριο γεύμα σε ταβέρνα της περιοχής.
Σε ημερομηνία έκπληξη θα οριστεί, εκτός από τις παραπάνω, και μια νυχτερινή διαδρομή στο πλέον βατό τμήμα της Καρυάς, για ιδιαίτερα μαγικές στιγμές και ρομαντικούς περιπατητές.
Από τις περασμένες χρονιές υπάρχουν φωτογραφίες με τα τοπία και τους ανθρώπους, έκθεση των οποίων θα γίνει με τη φροντίδα του Αή-μου, τον οποίο διασχίζουν και τα τρία ποτάμια, στην πλατεία της έδρας του, στο Πεταλίδι.
Για τρίτη χρονιά φέτος διοργανώνονται πεζοπορίες στις κοίτες των ποταμιών της Μεσσηνίας και ιδιαίτερα στα τρία πιο νότια, την Κάρυα, τη Βελίκα και τον Τζάνε. Οι πεζοπορίες προσφέρουν μεγάλη ποικιλία: κολύμπι στις λίμνες, παιχνίδια με τους καταρράκτες, παρατήρηση της παρόχθιας πανίδας και χλωρίδας, γνωριμία με τα τοπικά φαγητά, κρασιά και εδέσματα. Οι διαδρομές διαρκούν από 2 έως 4 ώρες ανάλογα με την όρεξη της πεζοπορικής ομάδας, Φέτος, θα γίνουν τέσσερις οργανωμένες πεζοπορίες με ιδιαίτερη φροντίδα από το Σύλλογο των "Φίλων του Ποταμίου της Καρυάς" Στις 25 Ιουνίου, έχουμε την έναρξη από το ποτάμι της Βελίκας με διαδρομή 2 ωρών και κατάληξη στο Νιοχώρι, Εκεί κυριαρχεί το φαράγγι, ενώ θα γίνει διάβαση στη Ρίπη με τους ογκόλιθους, τους μικρούς βατούς καταρράκτες αλλά και του κόκορα την τρύπα, το μύθο της περιοχής. Στις 26 Ιουλίου το ενδιαφέρον προσελκύει το Στρεφέικο ποτάμι, σε μια διαδρομή 3 ωρών με πολλές εναλλαγές στο τοπίο. Η έναρξη θα γίνει από το Στρέφι (θέση Παναγίτσα) με κατεύθυνση τις πηγές, Ελπίζουμε οι αντοχές να μας φέρουν μέχρι την Πελεκανάδα ή και τον Αριστομένη ακόμα.
Στις 20 Αυγούστου θα περπατήσουμε το θαυμαστό κομμάτι της Καρυάς από τη Δάφνη μέχρι το Νερόμυλο, με τις 25 λίμνες και τους 32 καταρράκτες, όλα μέσα στις ανθρώπινες δυνατότητες των απλών πεζοπόρων. Στις 3 Σεπτέμβρη σειρά έχει ο Τζάνες, σε μια διαδρομή 4 ωρών, με κατάληξη στο Πολυλίμνιο. Η μεγάλη αποκάλυψη της διαδρομής είναι η ομορφιά της πριν κανείς φτάσει στο γνωστό, φωτογραφημένο και θαυμάσιο σημείο με τους ψηλούς καταρράκτες του Πολυλιμνίου. Μετά το τέλος της διαδρομής θα γίνει το αποχαιρετιστήριο γεύμα σε ταβέρνα της περιοχής.
Σε ημερομηνία έκπληξη θα οριστεί, εκτός από τις παραπάνω, και μια νυχτερινή διαδρομή στο πλέον βατό τμήμα της Καρυάς, για ιδιαίτερα μαγικές στιγμές και ρομαντικούς περιπατητές.
Από τις περασμένες χρονιές υπάρχουν φωτογραφίες με τα τοπία και τους ανθρώπους, έκθεση των οποίων θα γίνει με τη φροντίδα του Αή-μου, τον οποίο διασχίζουν και τα τρία ποτάμια, στην πλατεία της έδρας του, στο Πεταλίδι.
Πληροφορίες:
Γ. Κανελλόπουλος:
6944357493, 2102586887,
27220.96125
Α. Γαλιάτσος:
6973202416
2 σχόλια:
ζήλεψα. τόση ομορφιά δίπλα στα χωριά μας και ούτε καν σκέφτηκα ποτέ να πάω να δω αυτλα που περιγράφεις.
κ.Κανελλόπουλε χρόνια πολλά για την ονοματική σας εορτή. Συνεχίστε την πολύ καλή σας προσπάθεια να μοιράζεστε τις ομορφιές της Μεσσηνίας μας.
Δημοσίευση σχολίου