Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Αφορμές για διάλογο...

Ο διάλογος είναι από μόνος του αναγκαία και χρήσιμη δοκιμασία για τη ζωή μας και ταυτόχρονα προϋπόθεση για τη λειτουργία της δημοκρατίας, τα blogs προσφέρουν με το πιο απλό τρόπο την δυνατότητα του άμεσου διαλόγου.
Σε τακτική βάση θα καταθέτουμε την άποψη μας για τρέχοντα ζητήματα της επικαιρότητας περιμένοντας την ανταπόκριση σας με σχόλια και απόψεις γιατί ο διάλογος είναι το οξυγόνο της πολιτικής.
Πότε το πάθημα θα γίνει μάθημα για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας;
Δεν είναι μακρινό το καλοκαίρι του 2007 με τους δεκάδες νεκρούς και τα χιλιάδες καμένα στρέμματα όχι μόνον δάσους αλλά και καλλιεργειών, οικισμών και αρχαιολογικών χώρων. Δυστυχώς κανένα συμπέρασμα δεν μπόρεσε να βγάλει η κυβέρνηση από αυτή την πρωτοφανή καταστροφή.
Σε μία μεσογειακή χώρα οι πυρκαγιές είναι συχνό φαινόμενο, είτε για λόγους που σχετίζονται με την φύση του μεσογειακού δάσους και τα μετεωρολογικά φαινόμενα, είτε με την ανθρώπινη δραστηριότητα όταν αυτή μετατρέπεται σε παράγοντα πρόκλησης των πυρκαγιών (απροσεξία, ανεξέλεγκτες χωματερές, εμπρησμός κλπ).
Είναι καθήκον των οργανωμένων κοινωνιών να αντιμετωπίζουν αυτές τις καταστάσεις, έτσι ώστε οι υπαρκτοί κίνδυνοι να μην μετατρέπονται σε αναπόφευκτες καταστροφές.
Το βάρος του σχεδιασμού για την διαχείριση αυτών των κινδύνων αφορά την κεντρική κυβέρνηση, γιατί έχει στα χέρια της όλα εκείνα τα εργαλεία (νομοθετικά, οικονομικά, διοικητικά) για να φέρει σε πέρας το έργο το ολικού σχεδιασμού, της πρόληψης, της εποπτείας και του συντονισμού και εν τέλει της εξεύρεσης των ενόχων όταν η πυρκαγιά οφείλεται σε πρόθεση ή αμέλεια.
Όμως βαδίζουμε προς την αντίθετη κατεύθυνση σαν οργανωμένη πολιτεία με ευθύνη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Στο πρόσφατο παρελθόν είδαμε ότι είναι και για τα ελληνικά δεδομένα εφικτή η αποτελεσματική οργάνωση όλων των δυνάμεων της κοινωνίας για να αντιμετωπισθούν οι κίνδυνοι των πυρκαγιών. Το κεντρικό κράτος, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι εθελοντές, όλα αυτά μαζί μπορούν να συντονιστούν και να φέρουν αποτέλεσμα.
Τα στατιστικά στοιχεία είναι υπαρκτά και μαρτυρούν την μείωση των πυρκαγιών από το 2001 και μετά, όμως η δυναμική που αναπτύχθηκε δεν μπορούσε να διαρκέσει επ΄ αόριστον, όταν η κυβέρνηση στην σπουδή της να επανιδρύσει το κράτος διέλυσε όλες της δομές που έφεραν το θετικό αποτέλεσμα ενώ αντίθετα έπρεπε να ενισχυθούν.

Αντί να βαδίζουμε προς έναν ενιαίο φορέα δασοπυρόσβεσης γινόμαστε μάρτυρες με την διπλή έννοια της λέξης μιας παντελούς έλλειψης συντονισμού, είτε την ώρα του κινδύνου είτε σε σχέση με την άμεση αντίδραση που απαιτούν τα γεγονότα, πχ στην πρόσληψη του προσωπικού που προληπτικά καθαρίζει τα δάση πριν την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου και όχι μετά.
Δυστυχώς ζούμε και ξαναζούμε με καταθλιπτικό τρόπο την επαναλαμβανόμενη διοικητική και πολιτική αβελτηρία της παρούσας κυβέρνησης.
Είναι αναγκαίο 4 προτάσεις να υλοποιηθούν για να έχουμε άμεσα αποτελέσματα στην κατάσβεση των πυρκαγιών.
· Αύξηση των προσλήψεων των δασοπυροσβεστών. Μονιμοποίηση και αξιοποίηση ολόκληρο το χρόνο για τον καθαρισμό αλλά και την συντήρηση των μέσων πυρόσβεσης (πυροσβεστικοί κρουνοί, δεξαμενές , εξαρτήματα αυτοκίνητων ) και το καλοκαίρι την διάταξη τους για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών, επίσης την δραστηριοποίηση τους για αναδασώσεις την περίοδο που πρέπει.
· Υιοθέτηση οικονομικών κινήτρων σε περίπτωση που η φωτιά σβήνει αμέσως μετά την εκδήλωση της για το δυναμικό της πυροσβεστικής (δασικούς και πυροσβέστες ) ώστε να υπάρχει ισχυρός λόγος για την άμεση κατάσβεση των πυρκαγιών .
· Υιοθέτηση του δόγματος της άμεσης επέμβασης για την κατάσβεση της εστίας τα πρώτα λεπτά μετά την εκδήλωση της .
· Ανάληψη ενεργό ρόλου δασοπυρόσβεσης στους κατά τόπους δασάρχες .

Οφείλουμε όμως σαν κοινωνία να απαλλαγούμε από τους μύθους ότι φταίει για τις πυρκαγιές ο άνεμος, στρατηγός ή μη ,ή το γεγονός ότι εκδηλώνονται ταυτόχρονα πολλές φωτιές . Πάντοτε φυσαει άνεμος και κάθε καλοκαίρι από το 1955 και μετά που τηρούνται στατιστικά στοιχεία οι πυρκαγιές σε όλη την Ελλάδα είναι 300-350 κάθε μέρα.
Το δόγμα της άμεσης επέμβασης με όλα τα μέσα οφείλει να αντικαταστήσει το αποτυχημένο δόγμα ΄΄Φουρλα – Ν.Δ. ΄΄, το δόγμα δηλαδή της «αραχτής» και των προσωπικών εκτιμήσεων για το μέγεθος και τη δυναμική της φωτιάς , όπως μας είπε πρόσφατα ο κύριος Μαρκογιαννακης ότι η εκτίμηση του ιδίου και των επιτελών του ήταν ότι σύντομα θα έσβηνε η φωτιά στο Καπανδρίτι γι’ αυτό δεν επενεβησαν αμέσως με αποτέλεσμα η φωτιά να φτάσει στα σπίτια των βορείων προαστίων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: